Πλησίασε θέλω να παίξουμε....cap ou pas cap?

Έλα πλησίασε θέλω να παίξουμε.Για αρχή θα σου ζητήσω να σταματήσεις να ψάχνεις.Έφτασε πάλι τέσσερις η ώρα το βράδυ και εσύ συνεχίζεις να ψάχνεις, τη σωστή λέξη, τη σωστή στιγμή, τη πιθανή απάντηση, το έβδομο ενδεχόμενο, τον κατάλληλο τρόπο.Θέλω να σβήσεις το μόνιμα λανθασμένα τοποθετημένο ερωτηματικό απο το μυαλό σου, απο τις κινήσεις σου, ακόμη και απο την αυτοπεποίθησή σου.Να βλέπεις; πολυ καλύτερα έτσι.Τώρα τοποθέτησέ το στο τέλος της σωστής, αυτή τη φορά, ερωτηματικής πρότασης που συγκροτείται ανάμεσα σε αυτές τις λέξεις: τολμάς ή δέν τολμάς;και ασε το εκεί εκεί ακριβώς ανήκει και αυτό και η πορεία κάθε αναζητησής σου στο παιχνίδι.Τολμάς ή δεν τολμάς να διεκδικήσεις και να πολιορκηθείς, να εκτεθείς, να αφεθείς, να ενθουσιαστείς και την ιδιά στιγμή άραγε τολμάς να απογοητευτείς;Άν απαντήσεις θετικά στα παραπάνω δεν θα με χρειαστείς για περαιτέρω οδηγίες γιατί δεν θα υπάρχουν άλλοι κανόνες στο πιο διασκεδαστικό παιχνίδι που μόλις τόλμησες να παίξεις ακολουθώντας τα πραγματικά θέλω σου και τα αυθόρμητα συναισθήματά σου.Αν απαντήσεις αρνητικά  όμως σημαίνει πως δεν έχεις κατανοήσει τους κανόνες μιας ευρύτερης κατηγορίας παιχνιδιού την οποία εσύ την ονομάζεις ζωή και εσύ επιλέγεις να την παίξεις με περιττά αδικαιολόγητα πειθαρχημένα στους μίζερους εγωιστικούς κανόνες πιόνια!Εγω να ξερείς για αρχή περιμένω την απάντηση σου.Τελικά θα έρθεις να παίξουμε;

Σύννεφο, πτώση, σύννεφο. (Ξαφνικά)

Ξαφνικά.
Ξαφνικά έρχεται κάποιος στη ζωή σου.Ξαφνικά όλα αλλάζουν και η πιο μικρή κίνηση μες στη μέρα αποκτά νόημα ύπαρξης.Ξαφνικά αρχίζεις να γελάς χωρίς λόγο ή μάλλον ξαφνικά απέκτησες έναν μόνιμο λόγο για να γελάς.Ξαφνικά αποκτάς ενέργεια και όρεξη να κάνεις ό,τι προλαβαίνεις και δεν προλαβαίνεις μέσα σε εικοσιτέσσερεις ώρες οι οποίες ξαφνικά σου φαίνονται τόσο λίγες.Ξαφνικά βγαίνεις στους δρόμους τραγουδώντας και χορεύοντας τόσο έντονα σαν να μη βρίσκεται κανείς δίπλα σου ή σαν να μη σε νοιάζει με το πόσοι ξαφνικά επικεντρώνονται σε σένα.
Ξαφνικά φεύγει αυτός ο κάποιος απο τη ζωή σου.Ξαφνικά όλα αλλάζουν και η πιο μικρή κίνηση μες στη μέρα δεν φαίνεται να έχει κανέναν απολύτως λόγο ύπαρξης.Ξαφνικά κλαις χωρίς λόγο ή μάλλον ξαφνικά απέκτησες έναν μόνιμο λόγο για να κλαις.Ξαφνικά θέλεις να βυθιστείς στον καναπέ και να μη κάνεις τίποτα άλλο απο το να μετράς λεπτά του εικοσιτετραώρου που ξαφνικά σου φαίνονται τόσα πολλά.Ξαφνικά βγαίνεις σιγοτραγουδώντας διαστακτικά στο μπαλκόνι και νοιάζεσαι μόνο για το πόσοι επικεντρώνονται στο τραγούδι σου γιατί δεν έχεις πλέον κάτι σημαντικότερο να σκευτείς.Ξαφνικά αρχίζεις και γράφεις αυτό καθώς ξαφνικά συνειδητοποιείς πως πλέον δεν έχει κανένα νόημα μέχρι που το ίδιο απροσδόκητα ξαφνικα θα ξανα αρχίσεις να ζεις αυτά που γράφεις απο την αρχή.Έτσι ξαφνικά.Θα ζεις τον ενθουσιασμό και την απογοήτευση ξανά και ξανά έτσι ξαφνικά.